Als toerist in Thailand ben je te gast in een ander land met andere gewoontes en gebruiken. Van reizigers wordt verwacht dat zij enigszins op de hoogte zijn van de in een bepaald land geldende gebruiken en dat zij zich hieraan aanpassen. Hieronder vind je wat meer informatie !

BADKLEDING

Op het strand zie je Thaise vrouwen soms volledig gekleed in zee gaan. Dat heeft zelden een religieuze achtergrond: vooral voor vrouwen geldt een lichte huidskleur als statusverhogend (een donkere huidskleur wordt geassocieerd met werken op het land). Vandaar dat je in vele winkels hele series van 'whitening' producten aantreft. In toeristenplaatsen wordt topless zonnen voor een buitenlandse weliswaar vaak gedoogd, maar het wordt niet echt op prijs gesteld. De meeste Thai vinden het beschamend en ze nemen er aanstoot aan. Ook zonder shirt of met alleen een bikinitopje over straat lopen wordt als vrij onbeleefd ervaren.

BEGROETEN

De Thaise manier van begroeten is de 'wai'. De wai wordt gevormd door de vingertoppen en de handpalmen tegen elkaar te houden bij de borst en enigszins te buigen. De "wai" is een unieke, gracieuze handeling die in heel Thailand wordt gebezigd en die een belangrijke rol speelt in de Thaise etiquette. De wai wordt bepaald door klasse, sekse en leeftijd. Deze factoren bepalen hoe hoog de handen gehouden moeten worden. De lagere in rang begint met de wai en houdt de handen hoger. Begroet kinderen, obers, serveersters en straatverkopers niet met een wai.

FOOIEN

Omdat de salarissen in Thailand betrekkelijk laag liggen, zijn fooien altijd welkom. Fooien zijn een belangrijk deel van de inkomsten voor de mensen werkzaam in het toerisme. Fooien zijn uiteraard nooit verplicht, maar zijn wel een blijk van waardering. De hoogte van het bedrag is uiteraard geheel vrijblijvend. Kamermeisjes kunt u 20 THB per dag geven en de jongen die je helpt met de bagage 20 THB per koffer.

GEZICHTSVERLIES

Het ergste dat een Thai kan overkomen is het lijden van gezichtsverlies. Een Thai lijdt al gezichtsverlies bij het uiten van lichte kritiek.

Houd je als buitenlander aan de volgende principes:

• Wordt nooit zichtbaar boos door lichaamstaal of door een 'gezicht' te trekken.
• Verhef nooit je stem ! Als je dat doet bereik je helemaal niets meer; stemverheffing wordt als uiterst ordinair beschouwd en levert groot gezichtsverlies op in alle omstandigheden. Ben je boos, laat dit dan niet merken door stemverheffing.
• Als je verwacht ergens sneller geholpen te worden als je laat merken dat je ongeduldig bent, dan heb je het mis. Je zal dan juist vaak genegeerd worden.

HOOFD EN VOETEN

Het hoofd is het hoogste deel van het lichaam (rein) en wordt als een heilig lichaamsdeel gezien. Raak daarom nooit iemands hoofd aan, ook niet dat van een kind.

De voeten zijn het laagste deel van het lichaam (onrein) en het wordt als onbeleefd ervaren als je met je voeten naar iemand wijst of ze op tafel legt. Als je op de grond zit, houd je benen dan onder of naast je lichaam, vooral in een tempel. Ga in een tempel dus ook nooit met de voeten richting een Boeddha zitten.

Probeer niet over mensen heen te stappen maar geef ze even tijd om voor je opzij te gaan.

Als je ergens moet wachten en je tas staat op de grond, schuif deze ook niet naar voren met uw voeten, maar plaats de tas met je handen voorwaarts.

KONINGSHUIS

Het koningshuis is zeer geliefd in Thailand; de Thai hebben groot respect voor hun koning en koningin. ZKH Bhumibol, Rama IX, is de langst zittende vorst uit de Rama-dynastie.

Kritiek op of laatdunkende opmerkingen over de koninklijke familie worden absoluut niet getolereerd, zeker niet van buitenlanders ! De liefde en bewondering voor het koningshuis is overal merkbaar: langs de wegen, voor en in grotere gebouwen, maar ook in (bijna) alle woonhuizen en winkeltjes vind je portretten van de koning en/of koningin.

Het leveren van kritiek op het koningshuis kan gezien worden als majesteitsschennis. Tevens beledig je de Thai als je kritiek levert op het koningshuis en riskeer je een gevangenisstraf.

Op munten, bankbiljetten en postzegels staat de koning afgebeeld en deze voorwerpen dienen daarom met respect behandeld te worden.

Meer informatie over het koningshuis kan je ook HIER vinden.

MONNIKEN

De monnikenorde (sangha) is een gerespecteerd instituut dat in de sociale hiërarchie vlak onder het koningshuis komt. De meeste taboes betreffen vrouwen: een monnik mag een vrouw niet aanraken. Vrouwen kunnen in het openbaar vervoer beter niet naast of in de buurt van een monnik gaan zitten. Een vrouw kan een monnik alleen iets geven via een tussenpersoon of ze kan het voorwerp vlak bij hem op de grond zetten.

Je mag een monnik wel gewoon aanspreken. Ze vinden het zelfs vaak leuk om zo hun Engels te oefenen, maar ze beantwoorden nooit een wai (zie 'Begroeten' hierboven).

NAMEN

De Thai noemen mensen bij de voornaam, ook in formele situaties. De beleefdste aanspreekvorm is Khun, gevolgd door de voornaam of een bijnaam. Iedere Thai heeft een korte bijnaam zoals bijvoorbeeld Mu (varken), Kung (garnaal) of Lek (klein). Deze bijnamen worden in het dagelijks leven gebruikt.

ROKEN

In (fastfood)restaurants, bioscopen, warenhuizen en het openbaar vervoer is roken niet toegestaan.

TEMPEL

Zorg bij een tempelbezoek dat je gepaste kleding draagt (strikt genomen moeten de bovenarmen bedekt zijn en de benen tot halverwege de kuit). Trek voordat je een tempel ingaat je schoenen uit.

Boeddhabeelden zijn heilig, ook al zijn ze nog zo klein of verwaarloosd. Ga nooit zo zitten dat je voeten in de richting van het beeld wijzen.

Net als in kerken en andere religieuze gebouwen dienen bezoekers zich behoorlijk te gedragen. Probeer de rust in een tempel niet te verstoren.

Meer informatie over 'tempeltaal' kan je HIER vinden.

VOLKSLIED

Het Thaise volkslied is tweemaal per dag te horen op de radio en in kleine dorpen via luidsprekers, om 08:00 en om 18:00 uur. Het klinkt dan in parken en openbare gebouwen. Het is beleefd om te stoppen met wat je op dat moment aan het doen bent en stil te staan (niet zitten).

Het volkslied wordt ook gedraaid voorafgaand aan de voorstelling in de bioscoop. Het publiek staat op en op het scherm is een afbeelding van de koning te zien.