Phimai, gelegen aan de rivier de Mun, is een kleine stad in de provincie Nakhon Ratchasima in het noordoosten van Thailand (Isan). Het stadje ligt op ongeveer 60 km ten noordoosten van Khorat.

Phimai was een belangrijke stad ten tijde van de Khmer en is gebouwd rondom één van de mooist overgebleven tempelruïnes uit de Khmer-tijd: Prasat Hin Phimai. De tempel was via een directe weg verbonden met Angkor (in het huidige Cambodja) en gericht naar het zuidoosten, naar de Khmer-hoofdstad. Phimai bevindt zich op slechts 240 km ten noordwesten van Angkor Wat, dat van de 8e tot de 12e eeuw een groot machtscentrum van de Khmers was, die van hieruit grote delen van Zuidoost-Azië regeerden.

Prasat Hin Phimai

De naam Phimai is vermoedelijk afkomstig van 'Wimaya' dat 'Hemel op Aarde' betekent.

Wanneer deze tempel precies is gebouwd is onduidelijk, maar het centrale heiligdom is waarschijnlijk voltooid onder Suryavarman I (1001-1049). Prasat Hin Phimai, oorspronkelijk een brahmaans heiligdom dat aan Shiva was gewijd, kreeg aan het eind van de 12e eeuw een nieuwe bestemming als Mahayana-boeddhistische tempel. De reliëfs om de buitenkant van de prang beelden voornamelijk hindoeïstische thema's uit. De meeste andere reliëfs aan de buitenkant laten belangrijke episodes zien uit de Ramayana. De tempel werd tussen 1964 en 1969 gerestaureerd door het Ministerie van Schone Kunsten.

Het Phimai National Museum is voor een deel gewijd aan de opgravingen rond de tempel, maar ook aan de cultuur van de Isan. Het museum bezit een enorme collectie voorwerpen uit lang vervlogen tijden. Het pronkstuk van het museum is het prachtige zandstenen beeld van de zittende Jayavarman VII, dat in Phimai in de prang van lateriet is gevonden.

Een andere bezienswaardigheid in de omgeving van Phimai is de Sai Ngam (Boeddhaboom). De Sai Ngam is de boom (banyan) waaronder Boeddha de verlichting vond. Deze boom komt bij vrijwel iedere Thaise tempel voor, maar in Phimai staat de grootste van Thailand en deze Sai Ngam is meer dan 350 jaar oud. In banyanbomen zouden geesten huizen, en men kan verdienste krijgen door hier een vogeltje of vis vrij te laten. Deze religieuze boom wordt door de boeddhistische Thai vereerd en het is voor veel Thai aanleiding om er een uitstapje naar te maken. Bij de Sai Ngam zijn voldoende voorzieningen om een hapje te eten en te genieten van de lokale gerechten die er verkrijgbaar zijn.